Σκρόλαρα τις προάλλες στο Facebook όταν εμφανίστηκε ποστ που έκανε -ας πούμε- ο Χ σε γκρουπ που αφορά στο fitness.
Διαβάζω, λοιπόν.
«Μέσα σε 5 μήνες μείον 17 κιλά με διατροφή και γυμναστική. Είμαι αρκετά ευχαριστημένος αλλά το σωσίβιο δε φεύγει. Τι να κάνω για να εξαφανιστεί;».
Ωραία ερώτηση σκέφτομαι. Πατάω λοιπόν να δω τις απαντήσεις και πετυχαίω την απάντηση του -ας πούμε- Ψ.
«Σε εκείνο το σημείο είναι αποθηκευμένο λίπος. Θα φύγει πιο γρήγορα αν μειώσεις την κατανάλωση υδατάνθρακα και κάνεις αερόβιο».
Οκ, μισό.
Χάνει κάποιος 17 ολόκληρα κιλά σε 5 μήνες, δηλαδή κατά μέσο 3,4 κιλά το μήνα και του λες να κόψει τον υδατάνθρακα και να ξεκινήσει αερόβιο για να χάσει το λίπος πιο γρήγορα?!
Για να σας δώσω ενα μέτρο οι συστάσεις για την παχυσαρκία προτρέπουν σε απώλεια της ταξης του 0.5-1 κιλό την εβδομάδα (Yumuk et al. 2015).
Οι ευρωπαικές συστάσεις για τη διαχείριση της παχυσαρκίας σε ενήλικες προτρέπουν σε απώλεια μεταξύ 0.5 και 1 kg ανά εβδομάδα.
Και ο Χ χάνει ήδη 850 γραμμάρια την εβδομάδα.
Απώλεια μεταξύ 0.5 και 1 κιλού την εβδομάδα είναι παραπάνω από εξαιρετική!
Το λίπος στην κοιλιά θα φεύγει σιγά σιγά, κατά τη διαδικασία μείωσης βάρους, ενώ μειώνεται γενικά το σωματικό μας λίπος.
Και δεν υπάρχει τρόφιμο ή δίαιτα ή άσκηση που να επισπεύδει την απομάκρυνση του λίπους είτε γενικότερα είτε στην κοιλιά.
Είχε άδικο ο Ψ;
Τεχνικά, μιλώντας, όχι, ο Ψ δεν είχε άδικο.
Μειώνοντας τον υδατάνθρακα και αυξάνοντας το αερόβιο, ο Χ θα έχανε πιο γρήγορα λίπος και συνακόλουθα το λίπος στην κοιλιά.
Όχι όμως με κάποιο μαγικό τρόπο, αλλά γιατί θα κατανάλωνε λιγότερες θερμίδες, θα ξόδευε περισσότερες, με αποτέλεσμα να αυξάνεται το αρνητικό ενεργειακό ισοζύγιο.
Τότε τι;
Πολλές φορές μια τεχνικά σωστή απάντηση δεν είναι η ιδανικότερη απάντηση.
Οπότε, ναι, παρόλο που ο Ψ δεν είχε άδικο, η ενδεδειγμένη -κατά την ταπεινή μου- επιστημονική άποψη θα έπρεπε να ήταν τελείως διαφορετική.
Και θεωρώ ότι ένας επαγγελματίας υγείας και δη ένας διαιτολόγος θα είχε απαντήσει όπως άρμοζε. Πρώτα με την κατάλληλη εκπαίδευση για το ρυθμό απώλειας και το ότι το λίπος στην κοιλιά θα ακολοθήσει το ρυθμό της γενικότερης απώλειας (χωρίς να αυξάνεται η καύση του λίπους τοπικά δηλαδή) και μετά οτιδήποτε άλλο.
Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε ο Χ να ελέγξει καλύτερα τις προσδοκίες του και ο Ψ δεν θα συνέβαλε (άθελά του βέβαια) στη δημιουργία μη ρεαλιστικών προσδοκιών.
Και αυτός είναι ο λόγος που θα πρέπει να προσέχετε πολύ από πού και από ποιον ζητάτε συμβουλές.
Σήμερα το πρόγραμμα έχει ιστορία.
Σκρόλαρα τις προάλλες στο Facebook όταν εμφανίστηκε ποστ που έκανε -ας πούμε- ο Χ σε γκρουπ που αφορά στο fitness.
Διαβάζω, λοιπόν.
«Μέσα σε 5 μήνες μείον 17 κιλά με διατροφή και γυμναστική. Είμαι αρκετά ευχαριστημένος αλλά το σωσίβιο δε φεύγει. Τι να κάνω για να εξαφανιστεί;».
Ωραία ερώτηση σκέφτομαι. Πατάω λοιπόν να δω τις απαντήσεις και πετυχαίω την απάντηση του -ας πούμε- Ψ.
«Σε εκείνο το σημείο είναι αποθηκευμένο λίπος. Θα φύγει πιο γρήγορα αν μειώσεις την κατανάλωση υδατάνθρακα και κάνεις αερόβιο».
Οκ, μισό.
Χάνει κάποιος 17 ολόκληρα κιλά σε 5 μήνες, δηλαδή κατά μέσο 3,4 κιλά το μήνα και του λες να κόψει τον υδατάνθρακα και να ξεκινήσει αερόβιο για να χάσει το λίπος πιο γρήγορα?!
Για να σας δώσω ενα μέτρο οι συστάσεις για την παχυσαρκία προτρέπουν σε απώλεια της ταξης του 0.5-1 κιλό την εβδομάδα (Yumuk et al. 2015).
Και ο Χ χάνει ήδη 850 γραμμάρια την εβδομάδα.
Απώλεια μεταξύ 0.5 και 1 κιλού την εβδομάδα είναι παραπάνω από εξαιρετική!
Το λίπος στην κοιλιά θα φεύγει σιγά σιγά, κατά τη διαδικασία μείωσης βάρους, ενώ μειώνεται γενικά το σωματικό μας λίπος.
Και δεν υπάρχει τρόφιμο ή δίαιτα ή άσκηση που να επισπεύδει την απομάκρυνση του λίπους είτε γενικότερα είτε στην κοιλιά.
Είχε άδικο ο Ψ;
Τεχνικά, μιλώντας, όχι, ο Ψ δεν είχε άδικο.
Μειώνοντας τον υδατάνθρακα και αυξάνοντας το αερόβιο, ο Χ θα έχανε πιο γρήγορα λίπος και συνακόλουθα το λίπος στην κοιλιά.
Όχι όμως με κάποιο μαγικό τρόπο, αλλά γιατί θα κατανάλωνε λιγότερες θερμίδες, θα ξόδευε περισσότερες, με αποτέλεσμα να αυξάνεται το αρνητικό ενεργειακό ισοζύγιο.
Τότε τι;
Πολλές φορές μια τεχνικά σωστή απάντηση δεν είναι η ιδανικότερη απάντηση.
Οπότε, ναι, παρόλο που ο Ψ δεν είχε άδικο, η ενδεδειγμένη -κατά την ταπεινή μου- επιστημονική άποψη θα έπρεπε να ήταν τελείως διαφορετική.
Και θεωρώ ότι ένας επαγγελματίας υγείας και δη ένας διαιτολόγος θα είχε απαντήσει όπως άρμοζε. Πρώτα με την κατάλληλη εκπαίδευση για το ρυθμό απώλειας και το ότι το λίπος στην κοιλιά θα ακολοθήσει το ρυθμό της γενικότερης απώλειας (χωρίς να αυξάνεται η καύση του λίπους τοπικά δηλαδή) και μετά οτιδήποτε άλλο.
Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε ο Χ να ελέγξει καλύτερα τις προσδοκίες του και ο Ψ δεν θα συνέβαλε (άθελά του βέβαια) στη δημιουργία μη ρεαλιστικών προσδοκιών.
Και αυτός είναι ο λόγος που θα πρέπει να προσέχετε πολύ από πού και από ποιον ζητάτε συμβουλές.
Βίντεο
Με βρίσκεις σε όλα τα social από εδώ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου